Passen circus

Als echte motorrijder moet je natuurlijk in je vakantie een paar passen hebben gereden. Dat hebben wij nu natuurlijk al wel maar de echte stonden vandaag op het programma.

Vandaag is de thuisreis, voor ons gevoel, echt begonnen. De arme tent die ons zo veel plezier had bezorgd had het ook zo'n beetje begeven evenals één van de twee stoeltjes. Helaas deze spulletjes zullen Almere niet meer halen.

Na een dertig keer de tent te hebben opgezet/afgebroken en het luchtbed te hebben volgeblazen besloten wij de laatste twee nachten lekker luxe in hotel te gaan. Doel was om het Zwarte woud te bereiken, via enkele zwitserse passen en langs de Bodensee. Daar boekten wij een Motorhotel tegen een zeer redelijke prijs, inclusief half pension.

Wegrijdend van de Camping gaf het direct al een waanzinnig uitzicht op de besneeuwde bergen met een blauwe hemel. Dit wordt een mooi dag.

de Resiapas naar beneden en dan rechtsaf op weg naar Trafoi, de start van de Stelviopas. een dikke 49 haarspeldbochten lagen nu voor ons. Alles zat mee. Volgetankt, droog zonnig weer, weinig auto's op de weg en helemaal weinig wielrenners die ons het leven zuur konden maken. Wat een uitdaging zoveel korte steile bochten achter elkaar. Maar wat geweldig om de diepte, langs je motorlaars, in te kijken en zien welke kronkelweg je al hebt afgelegd. Op weg naar de top van zo'n 2700 meter hoogte. Zo rustig als het onderweg was zo druk was het boven op de top. Hier stonden dus al die motorrijders en wielrennes, genietend van een koffie of Cola.

Onze route ging verder via de Umbrailpas naar beneden, dieper Zwitserland in. Deze pas is eigenlijk qua natuurschoon vele malen mooier dan de Stelvio maar heeft niet zo'n bekende naam. Beneden werd het weer warmer, op weg naar Davos. Davos, een plaats op een hoogplateau, is meteen druk van de toeristen. Langs de route dronken wij in Davos een koffie en Cola en aten een appelgebak. Dat was schrikken. Wat een prijs. Hier gingen wij in Zuid Italie 'savonds van uit eten. Maar niet zeuren en verder. Wij hadden nog heel, heel veel kilomters binnenweg af te leggen en het ging niet echt snel. Ja hoor na Davos nog een pasje, door de sneeuw. De Offenpas. Deze pas is rustig, grillig, besneeuwd en vooral boven erg koud.

Beneden aangekomen zagen wij op de klok dat de tijd sneller liep dan wij opschoten. Zwitserland verlatend om via Liechtenstein naar Bregenz te gaan ging ook niet vlot. Rond een uur of vier arriveerden wij in Bregenz en reden langs de enorme Bodensee. Binnenweg, spits en stoplichten gingen ons weerhouden op tijd voor het eten in ons geboekte motorhotel te komen in het Zwarte woud. Zat dus niets anders op om dit af te bellen en te zoeken naar een alternatief hotel langs de Bodensee. Shit, nu misten wij onze oude trouwe tent al.

Via Booking punt com vonden wij een geschikt, betaalbaar hotel in Nonnenhorn, naast Lindau. Aangekomen bij hotel Seehalbe konden wij de motoren mooi achter het hotel parkeren waar ze veilig stonden. Dit bleek een net vernieuwd hotel te zijn. Schoon, ruim en eigenlijk niets op aan te merken. Ook het eten was perfect. Slapen ging na deze dag zonder enige moeite. Wat een indrukken zo'n dag. Morgen op weg naar het Zwarte woud om toch het motorhotel nog aan te doen.